3- صبر حضرت مهدی (ع) و حضرت نوح (ع): حضرت نوح (ع) نهصد و پنجاه سال صبر کرد چنانکه خداوند می فرماید: «پس در میان آنان هزار سال، منهای پنجاه سال به سر برد آنگاه طوفان آنان را فرو گرفت، در حالی که ایشان ستمکار بودند.3» حضرت مهدی (ع) نیز از اول امامتش تا کنون صبر کرده است.

4- هلاکت قوم نوح و قوم حضرت مهدی (ع): هرکس از حضرت نوح (ع) تخلف کرد هلاک شد و چنانکه در حدیث آمده هر که از مهدی (ع) نیز تخلف جوید هلاک می شود.4

5- تأخیر در فرج قوم نوح و حضرت مهدی (ع):خداوند فرج و گشایش نوح و اصحابش را آنقدر به تأخیر انداخت تا اینکه بیشتر معتقدین به آن حضرت از او برگشتند، خداوند فرج مهدی (ع) را نیز آنقدر به تأخیر می اندازد که بیشتر معتقدین به آن حضرت از او برمی گردند، چنانکه در حدیثی از امام عسگری (ع) این مطلب بیان شده است.5

6- رسیدن ندای حضرت نوح (ع) و حضرت مهدی (ع) به کل عالم: ندای حضرت نوح (ع) به شرق و غرب عالم می رسید و این یکی از معجزات این حضرت بود.6 حضرت مهدی (ع) نیز هنگام ظهور بین رکن و مقام می ایستد و فریاد می زند و می گوید: «ای نقبا و سرداران من و ای خواص من و ای کسانی که خداوند پیش از ظهور، آنان را بر روی زمین برای من ذخیره کرده است! با خواست و رغبت به سوی من آیید.» پس صدای آن حضرت به آنها می رسد در حالی که بر محرابها و بر فرشها و رختخوابهایشان باشند و با یک فریاد همه صدای او را می شنوند و هریک از آنها که به گوشش می رسد به سوی آن صدا می روند. چنانکه در حدیثی از امام صادق (ع) آمده که یک چشم بر هم زدن نمی گذرد که همگی آنها بین رکن و مقام قرار می گیرند.7


پی نوشت:
1-کمال الدین، ج 1، ص 322
2- سوره نوح، آیه 26
3- سوره عنکبوت، آیه 14
4- بحارالانوار؛ به نقل از مکیال المکارم موسوی اصفهانی
5- کمال الدین، ج 2، ص 385
6- کتاب زبدة التصانیف؛  به نقل از مکیال المکارم موسوی اصفهانی
7- بحارالانوار، ج 53، به نقل از مکیال المکارم موسوی اصفهانی