ترسم که شعر سنگ مزارم چنین شود
این هم جمال یوسف زهرا ندید رفت

یا زهرا

آقا من اصل انتظار را برده ام ز یاد

با انتظارهای فراوانم از شما

ما پی نبرده ایم تو را آن چنان که هست
کاری نکرده ایم به قدر توان که هست

کــاری بــرای آمــدن تو نکــرده ایم
اما برای نذر قدوم تو جان که هست

گر بی قراری دل ما آشکـــار نیست
پیدا ز حال و روز پریشانمان که هست

دل گه گـدار از تو جـدا می شود ولـی
این دست ها دخیل بر این آستان که هست

ما در قمــار عشق، به عشق تو آمدیم
پس فارغیم از همه سود وزیان که هست

ای دل برای عقده گشایی به سامرا
ما را نبرده اند اگر ، جمکران که هست

اَلسَّلامُ عَلَیکَ حینَ تَحمَدُ وَ تَستَغفِر
سلام بر تو؛
آن گاه که خدا را می‌ستایی
و آمرزش می‌خواهی

اللّهُم صَلِ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

تویی بهانه ی آن ابرها که می گریند
بیا که صاف شود این هوای بارانی

کنار نام تو لنگر گرفت کشتی عشق
بیا که یاد تو آرامشی است طوفانی

اللهم عجل لولیک الفرج

هر چند کمی فرج تمنا کردیم

آقا ز سر خویش تو را وا کردیم

شرمنده ولی خلاصه تر می گویم

با واژه انتظار بد تا کردیم

یا صاحب العصر و الزمان

.

در کار ِ عشق ، دوری و هجران به ما رسید.

یوسف که رفت ، غُصّه ی کنعان به ما رسید

ما سال ها پای وصالت گریستیم

یعقوب وار  ، دیده ی گریان به ما رسید

با زلفِ خویش زلفِ دلم را گِره بده

شاید هوای زلفِ پریشان به ما رسید

باید کویر میشدم و خشک میشدم

برای خواندن بقیه شعر به  ادامه مطلب بروید

مهربانا  مهربانی کرده ای
خشت و گل را آسمانی کرده ای

حکمت از دل دُرفشانی می کند
با قلم قلبم تبانی می کند

چشم صحرا را مزیّن کرده ای
نور زهرا را مُبیَّن کرده ای

نُه فلک مجذوب یک دلدار ماند
هفت اقلیم از هبوط یار ماند

آن زمانی که نه گِل و نه آب بود
با تو نَه خورشید، نَه مهتاب بود

دستِ ذاتت هستِ مسطور آفرید
از صفاتت چارده نور آفرید

چار و دَه مبهوت یکدیگر شدند
عَلَّم الاَسماء را از بَر شدند

بقیه در ادامه مطلب

منتظر کیست؟

هر آنکس منتظر باشد به یاری

محال است تا شود مشغول کاری

نظافت می کند اطراف خانه

فضا را می کند از عیب عاری

همه فکرش در این است تا نباشد

به راه دلبرش یک دانه خاری

تمام لحظه ها چشم انتظار است

که هر دم میرسد اینک سواری

بساط راحتش را می کند جور 

گهی اشکش شود از دیده جاری

برای دیدن او می کند صبر 

اگرچه دل بود در بی قراری

حواسش جمله باشد بر نگارش

به سختیها مرامش بردباری

دروغ است انتظار این جماعت

نباشد در دل آنها نگاری

همه در خواب غفلت رفته بی او 

مگر(طوفان) کند دفع خماری

به امید ظهور حضرتش

گذشت جمعه ای ولی دعای ما نگرفت

دعای ما نه، بگو ادعای ما نگرفت

اگر به یاد تو بودم چرا دلم نشکست

چرا غروب رسید و صدای ما نگرفت

اللهم عجل لولیک الفرج...!!

یاصاحب الزمان ....

یک طرف دست دعا و یک طرف بارگناه….

این تناقض ها نمک پاشیده روی زخمتان....


اللهم عجل لوليك الفــرج