شهادت امام رضا علیه السلام از زبان اباصلت هروی

خبر از شهادت خویش به اباصلت

اباصلت هروی می گوید:
من در خدمت حضرت رضا علیه السلام بودم. به من فرمود:« ای اباصلت! داخل این قبّه ای که قبر هارون است، برو و از چهار طرف آن کمی خاک بردار و بیاور.»
من رفتم و خاک ها را آوردم.
امام خاک‌ها را بویید و فرمود:« می‌خواهند مرا پشت سر هارون دفن کنند، ولی در آنجا سنگی ظاهر می شود که اگر همه کلنگ‌های خراسان را بیاورند، نمی توانند آن را بکَنند.» و این سخن را در مورد بالای سر و پایین پای هارون فرمود.
بعد وقتی خاک پیش روی هارون یعنی طرف قبله هارون را بویید، فرمود:« این خاک، جایگاه قبر من است. ای اباصلت، وقتی قبر من ظاهر شد، رطوبتی پیدا می شود.

امام رضا(ع) در سال 148 هجرى قمرى يعنى حدود (1250) سال پيش در شهر مدينه به دنيا آمد. پدر ايشان امام موسى بن جعفر(ع)، يعنى امام هفتم شيعيان و مادرشان بانويى بزرگوار و خردمند به نام (تكتم) يا (نجمه) بود. امام رضا(ع) در همان سالى زاده شد كه پدربزرگ ايشان، يعنى حضرت امام جعفر صادق(ع)، به شهادت رسيد.

از خصوصیات اخلاقی امام این بود

-هيچ گاه با سخن خود، ديگران را آزار نداد
ـ سخن هيچ كسى را قطع نكرد.
ـ به نيازمندان بسيار كمك مى فرمود.
ـ با خدمتگزاران خود بر سر يك سفره مى نشست و غذا مى خورد.
ـ هميشه چهره اى خندان داشت.
ـ هرگز با صداى بلند و با قهقهه نمى خنديد.
ـ هنگام نشستن، هرگز پاى خود را در حضور ديگران دراز نمى كرد.
ـ در حضور ديگران هرگز به ديوار تكيه نمى زد.
ـ به عيادت بيماران مى رفت.
ـ در تشييع جنازه ها شركت مى جست.
ـ از مهمانان خود، شخصا پذيرايى مى كرد.
ـ وقتى بر سر سفره اى مى رسيد، اجازه نمى داد تا به احترام او از جاى برخيزند.
ـ به پاكيزگى بدن، موى سر و پوشاك خود بسيار توجه داشت.
ـ بسيار بردبار و صبور و شكيبا بود

ما رعیتیم و ریزه خور سفره ی شما
خوشحال می شویم که مهمانمان کنی
امشب تو را به جان جوادت دهم قسم
تا راهی حریم خراسانمان کنی
احساس می کنم که حریم تو کربلاست
هر کس که زائر تو شود زائر خداست

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

" اشعث بن قیس کندی ( پــــدر جعده ) و خانواده اش" را بیشتر بشناسید که
چه ظلم هایی در حقّ أمیرالمؤمنان(ع) و اهل بیت بزرگوارش کردند:
اشعث بن قیس کندی(پدر جعده):
از دشمنان سرسخت أمیرالمؤمنان علی(علیه السلام) بود. گفته شده است:
در کوفه در خانه خود مناره بلندی ساخت و چون صدای مؤذن أمیرالمؤمنان(علیه السلام)از مسجد جامع کوفه برمی خاست. اشعث نیز بر بلندای مناره خود می رفت ودر حالیکه رو به سوی مسجد داشت و به قصد أمیرالمؤمنان(ع)
فـــریــــاد مــیـزد: « ای مرد! نمازت خالص نیست. تو جادوگر و دروغگویی »

پاسخ به شبهات در شیعه و اهل سنت
  قرآن صریحاً می‌فرماید؛ پروردگار، از پیامبر(صلی الله علیه  آله وسلم) در مقابل دشمنانش محافظت خواهد کرد. با این تضمین، چگونه شهادت پیامبر( صلی الله علیه  آله وسلم ) به دست دشمنانش را توجیه می‌کنید؟

  پاسخ
☝  اعتقاد به شهادت پیامبر اسلام( صلی الله علیه  آله وسلم )، در شیعه و اهل سنت،‌ طرفدارانی دارد و روایاتی نیز این مطلب را اثبات می‌کند.
  اما شاید برخی آیه ی ذیل را منافی با پذیرش شهادت حضرتشان بدانند:
«اى پیامبر! آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو نازل شده، ابلاغ کن و اگر نکنى پیامش را نرسانده‌اى. و خدا تو را از [گزندِ] مردم نگاه می‌دارد. آرى، خدا گروه کافران را هدایت نمی‌کند».(مائده67)

رسول اکرم.ص.شهادت یا رحلت
یکی از مظلومیتهای حضرت رسول این است که معمولا به کیفیت شهادت ایشان توجه نمیشود
و معمولا میگویند رحلت حضرت رسول !!!
 قصد داریم در رابطه با کیفیت شهادت و قاتلین آن حضرت صحبت کنیم:
کتابهایی که سیره و حدیث وفات رسول خدا بوسیله سم را تایید کرده اند
و آن را با احادیث متواتر ذکر کرده اند:
ابن سعد میگوید در روایتی آمده است: پیامبر.ص.
 مسموم درگذشت و شصت و سه ساله بود.
این قول ابن عبده است. (۱)

 شیخ مفید میگوید:
 او در مدینه روز دوشنبه دوشب باقیمانده از ماه صفر در سال دهم هجری مسموم درگذشت درحالیکه شصت و سه سال داشت. (۲)

28 صفر رحلت پیغام دار آخرین، خاتم نبوت را نگین، حضرت رسول واپسین، عینیت قرآن کریم، حضرت رسول اکرم صلی‌الله علیه و آله و  شهادت دومین نور ولایت، صاحب کرامت و شفیع قیامت، امام حسن مجتبى علیه السلام بر مسلمانان جهان تسلیت باد.

یا رسول الله! با غروب آفتاب تو، کعبه تا قیامت سیه پوش گشته و زمزم، اشک عزا به رخسار مکه مى ریزد.

و سلام، غریب تر از هر غریب!
سلام، مزار بی چراغ، تربت بی زایر، بهشت گمشده!
سلام، آتشفشان صبر، چشمان معصوم، بازوان مظلوم، زبان ستمدیده!
سلام، سینه شعله ور، جگر سوخته، پیکر تیرباران شده!
سلام، امام غریب من!

همه گفتند حسین و جگرم گفت حسن

سینه و دست و سر و چشم ترم گفت حسن

گوشم از بدو تولد به شما عادت کرد

مادرم گفت حسین و پدرم گفت حسن

نامتان را به کنار پدرم گفتم و گفت

ای خدا شکر که پیشم پسرم گفت حسن

بعد از این خوب تر است جای صفاتی مثل

سفره دار و پدر جود و کرم گفت حسن

زائری در وسط صحن غریب الغربا

دید تا گنبد زیبای حرم، گفت حسن...

تا که جارو زدن صحن رضا را دیدم

چشم خیس و مژه ی رفتگرم گفت حسن

قاسمت راهی میدان شد و دیدند همه

خواهری موی پریشان ز حرم گفت حسن

پایه ی نهضت خونین حسین صلح تو بود

آیه ی نهضت خونین حسین صلح تو بود

رضا قربانی